lunes, 8 de diciembre de 2008

Si tú me dices ven


Si tu me dices ven, lo dejo todo
si tu me dices ven, será todo para ti
mis momentos más ocultos,
también te los daré,
mis secretos que son pocos,
serán tuyos también.

Si tu me dices ven, todo cambiará
si tu me dices ven, habrá felicidad,
si tu me dices ven, si tu me dices ven.

No detengas el momento por la indecisiones,
para unir alma con alma, corazón con corazón,
reír contigo ante cualquier dolor,
llorar contigo, llorar contigo,
será mi salvación.

Pero si tu me dices ven, lodejo todo,
que no se te haga tarde
y te encuentres en la calle
perdida, sin rumbo y en el lodo
si tu me dices ven, lo dejo todo

Si tú me dices ven - [ Los Panchos]

lunes, 24 de noviembre de 2008

ACUARELA


En los mapas del cielo el sol siempre es amarillo
Y las nubes, la lluvia no pueden pelar tanto brillo.
Ni los arboles nunca podran ocultar el camino
De su luz hacia el bosque profundo de nuestro destino.
Esa hierba tan verde se como un manto lejano
Que no puede escapar que se puede alcanzar solo con volar.

Siete mares enzurcados, siete mares color azul
Yo soy nave voy navegando y mi vela eres tu.
Bajo el agua veo peces de colores
van donde quieren no los mandas tu, no los mandas tu.

Sobre un tramo de via cruzando un paisaje de ensueno
Es un tren que me lleva de nuevo a ser muy pequeno.
De una America a otra tan solo cuestion de un segundo
Basta con desearlo y podras recorrer todo el mundo.
Un muchacho que trepa, que trepa en lo alto de un muro
Si se siente seguro vera su futuro con claridad.

Y el futuro es una nave que con el tiempo volara
Yo soy nave voy navegando y mi vela eres tu.
Piensa que el futuro es una acuarela
y tu vida un lienzo que colorear, que colorear.

Siete mares enzurcados, siete mares color azul
Yo soy nave voy navegando y mi vela eres tu.
Bajo el agua veo peces de colores
van donde quieren no los mandas tu, no los mandas tu.

Siete mares enzurcados, siete mares color azul
Yo soy nave voy navegando y mi vela eres tu.
Piensa que el futuro es una acuarela
y tu vida un lienzo que colorear, que colorear.

jueves, 20 de noviembre de 2008

Me Muero



Pido por tus besos,
Por tu ingrata sonrisa,
Por tus bellas caricias,
Eres tú mi alegría.

Pido que no me falles,
Q nunca te me vayas,
Y que nunca te olvides,
Q soy yo quien te ama,

Q soy yo quien te espera,
Q soy yo quien te llora,
Q soy yo quien te anhela,
Los minutos y horas.

Me muero por besarte,
Dormirme en tu boca,
Me muero por decirte
Q el mundo se equivoca.

Me muero por besarte,
Dormirme en tu boca,
Me muero por decirte
Q el mundo se equivoca,
Q se equivoca, que se equivoca.

Pido por tu ausencia,
Q me hace extrañarte,
Q me hace soñarte,
Cuando más me haces falta.

Pido por la mañana,
Q a mi lado despiertes,
Enredado en la cama,
Ay como me haces falta.

Q soy yo quien te espera,
Q soy yo quien te llora,
Q soy yo quien te anhela,
Los minutos y horas.

Me muero por besarte,
Dormirme en tu boca,
Me muero por decirte
Q el mundo se equivoca.

Me muero por besarte,
Dormirme en tu boca,
Me muero por decirte
Q el mundo se equivoca,
Q se equivoca, que se equivoca.

Me muero por besarte,
Dormirme en tu boca,
Me muero por decirte
Q el mundo se equivoca.

Me muero por besarte,
Dormirme en tu boca,
Me muero por decirte
Q el mundo se equivoca
Q el mundo se equivoca.

Me Muero


Pido por tus besos,
Por tu ingrata sonrisa,
Por tus bellas caricias,
Eres tú mi alegría.

Pido que no me falles,
Q nunca te me vallas,
Y que nunca te olvides,
Q soy yo quien te ama,

Q soy yo quien te espera,
Q soy yo quien te llora,
Q soy yo quien te anhela,
Los minutos y horas.

Me muero por besarte,
Dormirme en tu boca,
Me muero por decirte
Q el mundo se equivoca.

Me muero por besarte,
Dormirme en tu boca,
Me muero por decirte
Q el mundo se equivoca,
Q se equivoca, que se equivoca.

Pido por tu ausencia,
Q me hace extrañarte,
Q me hace soñarte,
Cuando más me haces falta.

Pido por la mañana,
Q a mi lado despiertes,
Enredado en la cama,
Ay como me haces falta.

Q soy yo quien te espera,
Q soy yo quien te llora,
Q soy yo quien te anhela,
Los minutos y horas.

Me muero por besarte,
Dormirme en tu boca,
Me muero por decirte
Q el mundo se equivoca.

Me muero por besarte,
Dormirme en tu boca,
Me muero por decirte
Q el mundo se equivoca,
Q se equivoca, que se equivoca.

Me muero por besarte,
Dormirme en tu boca,
Me muero por decirte
Q el mundo se equivoca.

Me muero por besarte,
Dormirme en tu boca,
Me muero por decirte
Q el mundo se equivoca
Q el mundo se equivoca.

sábado, 8 de noviembre de 2008

STOP WAITING FOR NOTHING


Here’s the thing people, successful people create their own opportunities and direct the flow of their own lives. Instead of reacting to events and waiting for opportunities, you go out and create your own.

Those who don’t set goals for themselves are forever doomed to work to achieve the goals of others.

Make the decision to start consciously directing your own life instead of being pushed along by external things.

domingo, 2 de noviembre de 2008

sábado, 11 de octubre de 2008

"Because the Night"


Take me now, baby, here as I am
Hold me close, and try and understand
Desire is hunger is the fire I breathe
Love is a banquet on which we feed

Come on now, try and understand
The way I feel when I'm in your hand
Take my hand, come under cover
They can't hurt you now can't hurt
you now, can't hurt you now

Because the night belongs to lovers
Because the night belongs to lust
[ Letras de Canciones encontraron en es.mp3lyrics.org/GnBn ]
Because the night belongs to lovers
Because the night belongs to us [x2]

Have I a doubt, baby when I'm alone
Love is a ring ,a telephone
Love is an angel, disguised as lust
Here in our bed 'til the morning comes

Come on now, try and understand
The way I feel, under your command
Take my hand, as the sun descends
They can't touch you now can't touch
you now, can't touch you now

Because the night belongs to lovers
Because the night belongs to lust
Because the night belongs to lovers
Because the night belongs to us [x2]

Ringtone

lunes, 6 de octubre de 2008

VEN A PERVERTIRME


Ven a pervertirme con tus besos
Con tus artes de maestro consumado
Prometo ser sumisa y obediente
Abandonarme entre tus manos.
Ven a pervertirme con tus juegos
Que quiero doctorarme en tus pasiones.
Perderme en esos ritos tan prohibidos
Que encarecieron inquisidores.

Ven a pervertirme con tus frases
Dime palabras feas y atrevidas
Quiero contagiarme de tus vicios
Merecerme tus caricias
Ven a pervertirme con tus juegos
Que quiero doctorarme en tus pasiones.

Y cuando esté... Escandalizada
Susúrrame al oído que me amas
Susúrrame al oído que me amas. (bis)

Ven a pervertirme con tus trucos
De muchacho golfo y descarado.
Ceder a tentaciones tan jugosas
Perderme para siempre entre tus brazos.
Ven a pervertirme con tus juegos
Que quiero doctorarme en tus pasiones.

Y cuando esté... Escandalizada
Susúrrame al oído que me amas
Susúrrame al oído que me amas (bis)

Y cuando esté... Escandalizada
Susúrrame al oído que me amas
Susúrrame al oído que me amas


MALú

viernes, 3 de octubre de 2008

No Más Lágrimas





No más tragos, no más penas
No más cantos de sirenas
Ni leyendas de dolor
Ay amor

No más lágrimas,no más lágrimas
Fortaleza destruida
No más tierra prometida
Ni cadenas de pasión
Corazón...
No más lágrimas,no más lágrimas

Nadie puede ser el dueño
De los mares del ensueño
Y la flor del pensamiento
La deshoja el viento

Déjame con mi ceguera
No más leños en la hoguera
Quedan brasas de rencor
Ay amor...
No más lágrimas, no más lágrimas (Bis)

Juan Perro

martes, 23 de septiembre de 2008

Mr Rock N Roll


So called Mr Rock And Roll
Is dancing on his own again
Talking on his phone again
To someone who tells him that his balance is low
He's got no where to go
He's on his own again

Rock chick of the century
Is acting like she used to be
Dancing like there's no one there
Before she never seemed to care
Now she wouldn't dare
It's so rock and roll to be alone

And they'll meet one day
Far away
And say "I wish I was something more"
And they'll meet one day
Far away
And say " I wish I knew you, I wish I knew you before"

Mrs Black and White
She's never seen a shade of grey
Always something on her mind
Every single day
But now she's lost her way
And where does she go from here

Mr Multicultural
Sees all that one can see
He's living proof of someone
Very different to me
But now he wants to be free
Free so he can see

And they'll meet one day
Far away
And say "I wish I was something more"
And they'll meet one day
Far away
And say "I wish I knew you, I wish I knew you before"

He says "I wish I knew you, I wish I met you
When time was still on my side"
She'll say " I wish I knew you, I wish I loved you
Before I was his bride"

And so they must depart
Too many more are broken hearts
But I've seen that all before
In TV, books and film and more
And there's a happy ending
Every single day

And they'll meet one day
Far away
And say "I wish I was something more"
And they'll meet one day
Far away
And say "I wish I knew you, I wish I knew you before"
Amy MacDonald

domingo, 21 de septiembre de 2008

Per una cançó (o Yia ena tango)


Dono tot el que tinc per ballar amb tu
per trobar en el meu cos les teves carícies
per sentir el teu alè en el meu coll nu
i oblidar-me de l'esguard que potser ens vigila.

Dono tot el que jo tinc per una sola nit
per sentir-te a prop meu i sentir la vida
per girar com un estel els dos embogits
indiferents al món que aquesta nit ens mira.

Dono tot el que tinc per un sol somrís
que s'endugui la raó que ara ens empresona
per ferir amb deliri tots els teus neguits
per obrir-te un paradís on no hi ha penombra.

Una dona i un home i una cançó
són l'altar, la passió, són les esperances.
A la llum de les espelmes parlem d'amor
a la cambra que guarda tantes abraçades.

(Haris Alexiou)

viernes, 19 de septiembre de 2008

Nuevos helados Nestlé Gold





Nestlé ha lanzado al mercado Nestlé Gold, un bombón helado con el mejor chocolate, presentado con una cobertura gruesa y crujiente que crea una buena proporción entre chocolate y helado. El producto ha sido desarrollado de forma íntegra en uno de los centros de tecnología de producto de la compañía y ha supuesto una inversión de más de 700.000 euros en su fábrica de Araia (Álava). La fábrica exportará el 86% de su producción de Nestlé Gold a Italia, Hungría, Austria y Alemania. En cuanto a la gama, ésta incluye tres variedades: Vainilla Nougatine, Sorbete de Naranja y Cappuccino, todas ellas recubiertas con un chocolate que, aun con el contacto con el helado, mantiene sus características organolépticas.

miércoles, 17 de septiembre de 2008

Tibidabo


El Tibidabo es, con 512 metros, el pico más alto de la Sierra de Collserola, en el municipio de Barcelona. Es popular por sus vistas sobre la ciudad y por sus espacios naturales, que son usados con fines recreativos

jueves, 4 de septiembre de 2008

This Is What You Are



Take me up and let me down
hold me when i'm sad
take my eyes to look around
take my ears to listen to the stars
this is what u are
knock me down knock me out
make me feel shy
but when you hold me in your arms
i can just forget the tears i cried
this is what u are
write your number on my wall
it's all u gotta do
carve your shadow on my soul even when you break my heart in two
this is what u are
lala
this is what u are

sha la la

take me up and let me down
hold me when i'm sad
take my eyes to look around
take my ears to listen to the stars
this is what u are
knock me down knock me out
make me feel shy
but when you hold me in your arms
i can just forget the tears i cried
this is what u are
say ah ah
this is what u are
lala
this is what u are

sha la la

Mario Biondi

miércoles, 3 de septiembre de 2008

SEPTEMBER MORN



Stay for just a while
Stay, and let me look at you
Its been so long, I hardly knew you
Standing in the door
Stay with me a while
I only want to talk to you
Weve traveled halfway round the world
To find ourselves again

September morn
We danced until the night became a brand new day
Two lovers playing scenes from some romantic play
September morning still can make me feel this way

Look at what youve done
Why, youve become a grown-up girl
I still can hear you cryin
In the corner of your room
And look how far weve come
So far from where we used to be
But not so far that weve forgotten
How it was before

September morn
Do you remember how we danced that night away
Two lovers playing scenes from some romantic play
September morning still can make me feel this way

Neil Diamond

martes, 26 de agosto de 2008

LA INVITACIÓN





No me interesa saber cómo te ganas la vida,
lo que quiero saber yo es cuales son tus anhelos,
y si es que te atreves a soñar con realizarlos.
No me interesa saber tu edad,
lo que quiero saber yo es si te arriesgarías a pasar por tonta
por amor, por tus sueños, o por la simple aventura de sentirte viva.
No me interesa saber qué planetas están en cuadratura con tu luna...,
lo que quiero saber yo es si has tocado fondo en tu sufrimiento,
y si tu corazón se ha abierto por las traiciones de la vida,
o si se ha arrugado y cerrado ante el temor de sufrir más.
Quiero saber yo si puedes tú aceptar el dolor, el mío o el tuyo,
sin tratar de esconderlo o de menguarlo o de eliminarlo.
Quiero saber yo si puedes tú aceptar la alegría, la mía o la tuya,
si puedes tú danzar con frenesí y dejar que el éxtasis te colme hasta la punta de los dedos,
sin advertirnos de que tenemos que tener cuidado, o de que tenemos que ser realistas,
o de que debemos recordar las limitaciones de ser humanos.
Quiero saber yo si puedes ver la Belleza aún cuando no todos los días sean hermosos.
Y si puedes tú inspirar tu propia vida con su presencia.
Quiero saber yo si puedes tú vivir con el fracaso, el mío o el tuyo,
y aún detenerte al borde del lago y gritar al brillo de luna llena,
"Sí."
No me interesa saber donde vives o cuánto dinero tienes.
Lo que quiero saber yo es si puedes levantarte después de una noche de sufrimiento, desesperada, cansada y magullada hasta la médula, y aún hacer lo que se necesita
para alimentar a los niños.
Quiero saber yo si puedes estar sola contigo misma, y si disfrutas de tu propia compañía en los momentos más vacíos.

Oriah Mountain

jueves, 21 de agosto de 2008

La Cocina Tecnoemocional


1. La cocina es un lenguaje con el que el cocinero quiere expresarse. El cocinero crea para sí mismo, aunque su deseo es el de compartir su obra y que su público la aprecie.

2.El cocinero asume riesgos: sabe que su propuesta puede no ser comprendida. Los riesgos tecnoemocionales son mayores que en otros movimientos culinarios.

3.El cocinero no crea plato a plato: se propone abrir caminos con la ayuda de las técnicas y los conceptos.

4.Las elaboraciones se crean con la voluntad de estimular todos los sentidos. Cobra relevancia el tacto, a través del trabajo con las texturas y las temperaturas.

5.El hecho culinario supera lo físico, los sentidos, y se dirige a lo emocional y a lo intelectual. Hay un placer intelectual que se expresa con el humor, con la provocación, con la reflexión...

6.El creador se vale de la interrelación con otras disciplinas para conseguir los puntos anteriores. En ese sentido también se apoya en las nuevas tecnologías.

7.El comensal no es un ser pasivo, sino activo. El acto de comer requiere, de su parte, una determinada disposición y concentración.

8.Todos los productos tienen el mismo valor gastronómico.

9.Desaparecen las fronteras entre el mundo dulce y el salado, y entre el ingrediente principal y los complementos. La forma de expresión idónea es el menú degustación.

10.Se entiende la cocina como una forma de vida. El restaurante no es, simplemente, un negocio

viernes, 15 de agosto de 2008

LEMON TREE


When I was just a lad of ten, my father said to me,
"Come here and take a lesson from the lovely lemon tree."
"Don't put your faith in love, my boy", my father said to me,
"I fear you'll find that love is like the lovely lemon tree."

Lemon tree very pretty and the lemon flower is sweet
but the fruit of the poor lemon is impossible to eat.
Lemon tree very pretty and the lemon flower is sweet
but the fruit of the poor lemon is impossible to eat.

One day beneath the lemon tree, my love and I did lie
A girl so sweet that when she smiled the stars rose in the sky.
We passed that summer lost in love beneath the lemon tree
the music of her laughter hid my father's words from me:

Lemon tree very pretty and the lemon flower is sweet
but the fruit of the poor lemon is impossible to eat.
Lemon tree very pretty and the lemon flower is sweet
but the fruit of the poor lemon is impossible to eat.

One day she left without a word. She took away the sun.
And in the dark she left behind, I knew what she had done.
She'd left me for another, it's a common tale but true.
A sadder man but wiser now I sing these words to you:

Lemon tree very pretty and the lemon flower is sweet
but the fruit of the poor lemon is impossible to eat.
Lemon tree very pretty and the lemon flower is sweet
but the fruit of the poor lemon is impossible to eat.

lemon tree- peter paul and mary

jueves, 14 de agosto de 2008

La vida es


una larga escalera que a veces con tropiezos, debemos subir.

Pero siempre hay descansos para meditar, para evaluar lo alcanzado y tomar aliento, para subir el siguiente escalón.

Ante todo debemos mirar hacia adelante sin prevenciones.

De cada error debemos sacar una enseñanza.

Miremos pues, cuántos caminos nos quedan por recorrer y cuántas metas tenemos aún por alcanzar y
nuestros cinco sentidos para poder trabajar..

Cada dia que surge por sí mismo es una bendicion; lleno de misterios y secretos, pues..! quien sabe que ocurrira hoy!

martes, 12 de agosto de 2008

Amor particular


Com t'ho podria dir
perquè em fos senzill, i et fos veritat,
que sovint em sé tan a prop teu, si canto,
que sovint et sé tan a prop meu, si escoltes,
i penso que no he gosat mai ni dir-t'ho,
que em caldria agrair-te tant temps que fa que t'estimo.

Que junts hem caminat,
en la joia junts, en la pena junts,
i has omplert tan sovint la buidor dels meus mots
i en la nostra partida sempre m'has donat un bon joc.
Per tot això i coses que t'amago
em caldria agrair-te tant temps que fa que t'estimo.

T'estimo, sí,
potser amb timidesa, potser sense saber-ne.
T'estimo, i et sóc gelós
i el poc que valc m'ho nego, si em negues la tendresa;
t'estimo, i em sé feliç
quan veig la teva força, que empeny i que es revolta, que jo...

Que passaran els anys,
i vindrà l'adéu, com així ha de ser,
i em pregunto si trobaré el gest correcte,
i sabré acostumar-me a la teva absència,
però tot això serà una altra història,
ara vull agrair-te tant temps que fa que t'estimo.


Lluís Llach)

domingo, 10 de agosto de 2008

LIBRE TE QUIERO


Libre te quiero,

como arroyo que brinca

de peña en peña.

Pero no mía.



Grande te quiero,

como monte preñado

de primavera.

Pero no mía.



Buena te quiero,

como pan que no sabe

su masa buena.

Pero no mía.


Alta te quiero,
como chopo que en el cielo

se despereza.

Pero no mía.



Blanca te quiero, c

omo flor de azahares

sobre la tierra.

Pero no mía.


Pero no mía
ni de Dios

ni de nadie

ni tuya siquiera.


(Agustín García Calvo)


sábado, 2 de agosto de 2008

VIDA




Después de todo, todo ha sido nada,

a pesar de que un día lo fue todo.

Después de nada, o después de todo

supe que todo no era más que nada.


Grito «¡Todo!», y el eco dice «¡Nada!».

Grito «¡Nada!», y el eco dice «¡Todo!».

Ahora sé que la nada lo era todo,

y todo era ceniza de la nada.


No queda nada de lo que fue nada.

(Era ilusión lo que creía todo y que,

en definitiva, era la nada.)


Qué más da que la nada fuera nada

si más nada será, después de todo,

después de tanto todo para nada.


José Hierro


domingo, 27 de julio de 2008

BARÓN ROJO


There's a land, a glorius land,
It's right here on Earth.
Understand what you can from the land,
Your life is it's worth.
Woah-oh, woah-oh, woah-oh-oh.
Woah-oh, woah-oh, woah-oh-oh.
Woah-oh, woah-oh, woah-oh-oh


.

OTRA COMO TU


No puede haber
dónde la encontraría
otra mujer
igual que tú
no puede haber
desgracia semejante
otra mujer
igual que tú
con iguales emociones
con las expresiones
que en otra sonrisa no vería yo
con esa mirada atenta
a mi indiferencia
cuando me salia de la situación
con la misma fantasía
la capacidad
de aguantar el ritmo despiadado
de mi mal humor
otra no puede haber
si no existe me la inventaré
parece claro que
aún estoy enamorado de ti
es la cosa mas
evidente
y me faltan cada noche
todas tus manías
aunque mas enormes
eran si las mías
y me faltan mis miradas
porque sé que estan allí
donde yo las puse apasionadas
justo sobre ti
parece claro
otra no puede haber
si no existe me la inventaré
parece claro que
aún estoy envenenado de ti
es la cosa mas
preocupante
evidentemente preocupante
no, otra mujer...
no creo

miércoles, 23 de julio de 2008

' ME MUERO POR CONOCERTE '


Me muero por suplicarte,que no te vayas mi vida
Me muero por escucharte, decir las cosas que nunca digas, mas
más me callo y te marchas, mantengo la esperanza
de ser capaz algún dia
de no esconder las heridas que me duelen al pensar,
que te voy queriendo cada dia un poco más
¿cuanto tiempo vamos a esperar?
Me muero por abrazarte,
y que me abraces tan fuerte,
me muero por divertirte y que me beses cuando despierte,
acomodado en tu pecho, hasta que el sol aparezca,
me voy perdiendo en tu aroma,
me voy perdiendo en tus labios que se acercan susurrando,
palabras que llegan a este pobre corazón,
voy sintiendo el fuego en mi interior.

Me muero por conocerte, saber que es lo que piensas,
abrir todas tus puertas,
y vencer esas tormetas que nos quieran abatir,
centrar en tus ojos mi mirada, cantar contigo al alba,
besarnos hasta desgastarnos nuestros labios
y ver en tu rostro cada dia crecer esa semilla,
crear, soñar, dejar todo surgir, aparcando el miedo a sufrir.

Me muero por explicarte, lo que pasa por mi mente,
me muero por entregarte y seguir siendo capaz de sorprenderte,
sentir cada dia, ese flechazo al verte,
qué más dará lo que digan,
que más dará lo que piensen, si estoy loca es cosa mia,
y ahora vuelvo a mirar el mundo a mi favor,
vuelvo a ver brillar la luz del sol.

Me muero por conocerte, saber que es lo que piensas,
abrir todas tus puertas y vencer esas tormentas que nos quieran abatir,
centrar en tus ojos mi mirada, cantar contigo al alba,
besarnos hasta desgastarnos nuestros labios,
y ver en tus rostro cada dia crecer esa semilla,
crear, soñar, dejar todo surgir, aparcando el miedo a sufrir.(BIS)
Fuente: musica.com

Alex Ubago

it must be love


I never thought I'd miss youHalf as much as I doAnd I never thought I'd feel this wayThe way I feelAbout youAs soon as I wake upEvery night, every dayI know that it's you I needTo take the blues awayIt must be love, love, loveIt must be love, love, loveNothing more, nothing lessLove is the bestHow can it be that we canSay so much without words?Bless you and bless meBless the beesAnd the birdsI've got to be near youEvery night, every dayI couldn't be happyAny other wayIt must be love, love, loveIt must be love, love, loveNothing more, nothing lessLove is the bestAs soon as I wake upEvery night, every dayI know that it's you I needTo take the blues awayIt must be love, love, loveIt must be love, love, loveNothing more, nothing lessLove is the bestIt must be love, love, love

lunes, 21 de julio de 2008

Rueda. Verdejo 100%.


Año 2007. Servir a 7º



Premios: Bacchus de oro 2008


Vinificación:

Maceración pelicular de la uva a baja temperatura.
Fermentación controlada 18º C

Nota de cata:

Color amarillo verdoso muy intenso. Notas de frutas tropicales se combinan con aromas de manzana verde y heno recien cortado. En boca es fresco, muy afrutado y graso con un final muy largo y envolvente.

Recomendado para: Mariscos y pescados


sábado, 19 de julio de 2008

Per Sant Joan


Un vespre quan l'estiu obria els ulls
per aquells carrers on tu i jo ens hem fet grans,
on vam aprendre a córrer,
damunt un pam de sorra
s'alçava una foguera per Sant Joan.

Llavors un tros de fusta era un tresor
i amb una taula vella ja érem rics.
Pels carrers i les places
anàvem de casa en casa
per fer-ho cremar tot aquella nit
de Sant Joan.

Érem quatre trinxeraires.
No en sabíem gaire
de les llàgrimes que fan que volti el món.
Anàvem entrant a la vida.
Mai una mentida,
no ens calia i res no ens robava el son...

Aquelles nits de Sant Joan...

Els anys m'han allunyat del meu carrer
i s'han perdut aquells companys de jocs.
El bo i el que fa nosa
com si qualsevol cosa.
Sembla que tot s'hagués cremat al foc
de Sant Joan.

I ara, aquesta vesprada
una altra vegada
veig els "nanos" collint llenya per carrer.
Corren.
Com jo abans corria.
Els crido i em miren
com si fos un cuc estrany i passatger.

Aquesta nit de Sant Joan...

Doneu-me un tros de fusta per cremar
o la prendré d'on pugui, com ahir,
com si no n'hi hagués d'altra
jo he sigut com vosaltres:
no vull sentir-me vell aquesta nit.

Que un tros de fusta torni a ser un tresor.
Que amb una taula vella sigui ric.
Pels carrers i les places
aniré de casa en casa
per fer-ho cremar tot aquesta nit
de Sant Joan.


Joan Manuel Serrat




sábado, 21 de junio de 2008

RENACIMIENTO ITALIANO


Para poder comprender en su totalidad lo que una corriente tan compleja como la del Renacimiento supuso, en primer lugar se hace necesaria una inmersión en las causas desencadenantes de la misma. Así, es preciso señalar que, la crisis de los valores conocidos, , dará origen a nuevos modos de concebir y explicar la realidad, puesto que demostrado quedaba que los vigentes estaban obsoletos.

Pestes, migraciones y desmoronamiento de los sistemas establecidos van a estar a la orden del día en estos momentos, provocando una inversión de las estructuras, oponiéndose a la estructura feudal (con todo lo que este hecho supondrá).

Unido a esto hay que tener en cuenta también el desarrollo de un espíritu mucho más crítico que desembocará en la "escisión" , en la toma de decisiones.

Y en este contexto da comienzos la Edad Moderna, Italia se alzará como la gran renovadora de antiguos sistemas artísticos



sábado, 10 de mayo de 2008

LA MAZA


Si no creyera en la locura
de la garganta del sinsonte
si no creyera que en el monte
se esconde el trino y la pavura.

Si no creyera en la balanza
en la razón del equilibrio
si no creyera en el delirio
si no creyera en la esperanza.

Si no creyera en lo que agencio
si no creyera en mi camino
si no creyera en mi sonido
si no creyera en mi silencio.

Que cosa fuera
Que cosa fuera la maza sin cantera
un amasijo hecho de cuerdas y tendones
un revoltijo de carne con madera
un instrumento sin mejores resplandores
que lucecitas montadas para escena
que cosa fuera -corazón- que cosa fuera
que cosa fuera la maza sin cantera
un testaferro del traidor de los aplausos
un servidor de pasado en copa nueva
un eternizador de dioses del ocaso
jubilo hervido con trapo y lentejuela
que cosa fuera -corazón- que cosa fuera
que cosa fuera la maza sin cantera
que cosa fuera -corazón- que cosa fuera
que cosa fuera la maza sin cantera.

Si no creyera en lo más duro
si no creyera en el deseo
si no creyera en lo que creo
si no creyera en algo puro.

Si no creyera en cada herida
si no creyera en la que ronde
si no creyera en lo que esconde
hacerse hermano de la vida.

Si no creyera en quien me escucha
si no creyera en lo que duele
si no creyera en lo que queda
si no creyera en lo que lucha.

Que cosa fuera
Que cosa fuera la maza sin cantera
un amasijo hecho de cuerdas y tendones
un revoltijo de carne con madera
un instrumento sin mejores resplandores
que lucecitas montadas para escena
que cosa fuera -corazón- que cosa fuera
que cosa fuera la maza sin cantera
un testaferro del traidor de los aplausos
un servidor de pasado en copa nueva
un eternizador de dioses del ocaso
jubilo hervido con trapo y lentejuela
que cosa fuera -corazón- que cosa fuera
que cosa fuera la maza sin cantera
que cosa fuera -corazón- que cosa fuera
que cosa fuera la maza sin cantera.

«Unicornio», 1982.

lunes, 28 de abril de 2008

Jim


Jim no em porta mai les flors que prefereixo.

Jim, no riem mai junts, i jo no m'ho mereixo,

no sé perquè estic tan boja per Jim.


Jim no em diu mai que sóc el seu desig ardent

el foc de l'amor amb que ell ja no s'encén

malgrat els anys que fa que sortim.


Si em sento emmalaltir d'amor

jo faig com si em vengés,

el deixo fugir, però el meu cor

s'esquerda encara més.


Sé que el dia que m'estimi em deixarà,

podeu creure'm, sigui avui o bé demà,

sempre duré amb mi alguna cosa de Jim.



El cor del temps (Maria del Mar Bonet)



domingo, 27 de abril de 2008

FELIZ DIA DE SANT JORDI 2008!!!!!


Recuerdo la leyenda.... Erase una vez un dragón que tenía un apetito feroz, y llegó a un pueblito y comenzó a comerse el ganado de la gente. Así que la gente estaba muy pero muy enojada con el dragón. Aún así todos le temían y dejaba que se comiera sus animales. Poco a poco se fueron acabando y comenzó a comer personas. Los del pueblo estaban tan angustiados, que no tuvieron más remedio que echarlo a la suerte para ver quien tenía que morir comido por el dragón. Así cada día hasta que... la suerte no favoreció a la princesa.... así que ese día la princesa sería devorada por el feroz dragón. Todos estaban muy tristes... pero dice la leyenda que un caballero que estaba enamorado de la joven, llegó con una gran espada montado en su caballo y valientemente se enfrentó al dragón... y lo mató. Y dicen que en el lugar donde el dragón derramó su sangre... nació un rosal.
Gracias Sant Jordi!!!
PRINCESA.

domingo, 13 de abril de 2008

Parece Mentira


Parece mentira que pudiera confiar en ti
Mi alegría y mi desgracia para ver este final
Te agradezco que supieras sacar de mí tanta fuerza
Fallo mío regalarte mi vida en tu ausencia.

Y al volver encuentro miedo
De vergüenza y de secretos
Que rompen todos tus besos
Y despiertan mi tristeza.

Y al volver encuentro nada
Miro atrás y me arrepiento
De entregar a quien no debo
Todo lo que ya no tengo.

Parece distinto el sentido de lo justo
Qu me das y qué te debo para cerrar este juego
Sólo me queda saber dónde irá lo que te di
Si no supiste tenerlo y conmigo no ha vuelto.

Y al volver encuentro miedo
De vergüenza y de secretos
Que rompen todos tus besos
Y despiertan mi tristeza.

Y al volver encuentro nada
Miro atrás y me arrepiento
De entregar a quien no debo
Todo lo que ya no tengo.

Y al volver encuentro nada
Miro atrás y me arrepiento
De entregar a quien no debo.
Todo lo que ya no tengo

Ya no miraré tus ojos,
no quiero volver a verlos
Fallo mío dar un sueño
a quien no sabe tenerlo.

Ella Baila Sola -

Parece Mentira

Parece mentira que pudiera confiar en ti
Mi alegra y mi desgracia para ver este final
Te agradezco que supieras sacar de m tanta fuerza
Fallo mo regalarte mi vida en tu ausencia.

Y al volver encuentro miedo
De vergenza y de secretos
Que rompen todos tus besos
Y despiertan mi tristeza.

Y al volver encuentro nada
Miro atrs y me arrepiento
De entregar a quien no debo
Todo lo que ya no tengo.

Parece distinto el sentido de lo justo
Qu me das y qu te debo para cerrar este juego
Slo me queda saber dnde ir lo que te di
Si no supiste tenerlo y conmigo no ha vuelto.

Y al volver encuentro miedo
De vergenza y de secretos
Que rompen todos tus besos
Y despiertan mi tristeza.

Y al volver encuentro nada
Miro atrs y me arrepiento
De entregar a quien no debo
Todo lo que ya no tengo.

Y al volver encuentro nada
Miro atrs y me arrepiento
De entregar a quien no debo.

Todo lo que ya no tengo
Ya no mirar tus ojos, no quiero volver a verlos
Fallo mo dar un sueo a quien no sabe tenerlo.

Ella Baila Sola -

sábado, 12 de abril de 2008

La Media Vuelta


Te vas porque yo quiero que te vayas
A la hora que yo quiera te detengo,
Yo sé que mi cariño te hace falta
Porque quieras o no
Yo soy tu dueño

Yo quiero que te vayas por el mundo
Y quiero que conozcas mucha gente
Yo quiero que te besen otros labios
Para que me compares
Hoy, como siempre

Si encuentras un amor que te comprenda
Y sientas que te quiera más que nadie
Entonces yo daré la media vuelta
Y me iré con el sol
Cuando muera la tarde

Te vas porque yo quiero que te vayas....



Luis Miguel

miércoles, 9 de abril de 2008

Por el boulevar de los sueños rotos…


En el bulevar de los sueños rotos
vive una dama de poncho rojo,
pelo de plata y carne morena.
Mestiza ardiente de lengua libre,
gata valiente de piel de tigre
con voz de rayo de luna llena.

Por el bulevar de los sueños rotos
pasan de largo los terremotos
y hay un tequila por cada duda.
Cuando Agustín se sienta al piano
Diego Rivera, lápiz en mano,
dibuja a Frida Kahlo desnuda.

Se escapó de cárcel de amor,
de un delirio de alcohol,
de mil noches en vela.
Se dejó el corazón en Madrid
¡quien supiera reír
como llora Chavela!

Por el bulevar de los sueños rotos
desconsolados van los devotos
de San Antonio pidiendo besos
Ponme la mano aquí Macorina
rezan tus fieles por las cantinas,
Paloma Negra de los excesos.

Por el bulevar de los sueños rotos
moja una lágrima antiguas fotos
y una canción se burla del miedo.
Las amarguras no son amargas
cuando las canta Chavela Vargas
y las escribe un tal José Alfredo.

(Estribillo)

Las amarguras no son amargas
cuando las canta Chavela Vargas
y las escribe un tal José Alfredo.

Por el boulevar de los sueños rotos…

Joaquín Sabina


lunes, 7 de abril de 2008

EL ANGEL DE LA IRA


Sin dueño,

entre las ortigas,

piedra por pulir, brillabas.


Pie invisible.

(Entre las ortigas, nada.)

Pie invisible de la ira.


Lenguas de légamo,

hundidas, sordas,

recordaron algo.


Ya no estabas.

¿Qué recordaron?

Se movió mudo el silencio y dijo algo.


No dijo nada.

Sin saberlo,

mudó de rumbo mi sangre,

y en los fosos gritos largos se cayeron.


Para salvar mis ojos,

para salvarte a ti que...

Secreto.

R. Alberti

martes, 25 de marzo de 2008

CERRANDO CIRCULOS


Siempre es preciso saber cuándo se acaba una etapa de la vida. Si insistes en permanecer en ella más allá del tiempo necesario, pierdes la alegría y el sentido del resto. Cerrando círculos, o cerrando puertas, o cerrando capítulos, como quieras llamarlo. Lo importante es poder cerrarlos, y dejar ir momentos de la vida que se van clausurando.

No podemos estar en el presente añorando el pasado. Ni siquiera preguntándonos porqué. Lo que sucedió, sucedió, y hay que soltarlo, hay que desprenderse. No podemos ser niños eternos, ni adolescentes tardíos, ni empleados de empresas inexistentes, ni tener vínculos con quien no quiere estar vinculado a nosotros. ¡Los hechos pasan y hay que dejarlos ir! Por eso, a veces es tan importante destruir recuerdos, regalar presentes, cambiar de casa, romper papeles, tirar documentos, y vender o regalar libros.

El pasado ya pasó. No esperes que te lo devuelvan, no esperes que te reconozcan, no esperes que alguna vez se den cuenta de quién eres tú. Suelta el resentimiento. El prender "tu televisor personal" para darle y darle al asunto, lo único que consigue es dañarte mentalmente, envenenarte, y amargarte.

Tú ya no eres el mismo que fuiste hace dos días, hace tres meses, hace un año. Por lo tanto, no hay nada a qué volver. Cierra la puerta, da vuelta a la hoja, cierra el círculo. Ni tú serás el mismo, ni el entorno al que regresas será igual, porque en la vida nada se queda quieto, nada es estático. Es salud mental, amor por ti mismo, desprender lo que ya no está en tu vida.

Recuerda que nada ni nadie es indispensable. Ni una persona, ni un lugar, ni un trabajo. Nada es vital para vivir porque cuando tú viniste a este mundo, llegaste sin ese adhesivo. Por lo tanto, es costumbre vivir pegado a él, y es un trabajo personal aprender a vivir sin él, sin el adhesivo humano o físico que hoy te duele dejar ir.

Es un proceso de aprender a desprenderse y, humanamente se puede lograr, porque te repito: nada ni nadie nos es indispensable. Sólo es costumbre, apego, necesidad. Pero cierra, clausura, limpia, tira, oxigena, despréndete, sacúdete, suéltate.

Hay muchas palabras para significar salud mental y cualquiera que sea la que escojas, te ayudará definitivamente a seguir para adelante con tranquilidad.

¡Esa es la vida!

Paulo Coelho Novelista Brasilero

EQUILIBRIO


Tener éxito es conseguir lo que uno quiere.

Ser feliz es disfrutar lo que se consigue.

lunes, 24 de marzo de 2008

PARTO


Tendrías que volver a nacer..............y no de tu madre precisamente, sino de tí mismo.

lunes, 3 de marzo de 2008

HACE VEINTE AÑOS ...


Alguien me dijo hoy: ¿ Qué te crees que me voy a casar contigo?...


Hoy, otra persona me ha dicho exactamente la misma frase...


El primero de los dos...aún lo está lamentando.


Torres más altas, han caído.


dixit est.

sábado, 1 de marzo de 2008

LA ESCALERA


Sunday, December 11, 2005



Hace siete años bajé esta escalera que me conducía hacia mi pasado; sin saberlo, cada paso hacia aquel sótano que guadaba, entre otros objetos, varias cajas de cartón conteniendo recuerdos de mi vida, iba a cambiarla por completo.

"Cuando estás tan abajo, que ya no puedes bajar más, cualquier paso que des, te hará subir".